حوزه علمیه ام المومنین خدیجه کبری(س)دوست محمد سیستان وبلوچستان

دارالقرار…..

این جا طلاییه است….
بهشتی میان جهنم غربت و غریبی!
به دور از دنیا و زرق و برق هایش…..
به دور از ریا ودو رنگی
این جا متبرک به نفس های مادر است…..تجلی گاه بهشت بی نشان علی (ع).
این جا قدمگاه بزرگ مردانی است چون همت و باقری و خرازی و هزاران هزار سردار بی نشان …..
و زمین سخن می گوید از پلاک های دفن شده بر خروارها خاک و فراموشی،
و داغدار غربت غریبانه علی اکبرها و قاسم هایی است که لبریزند از عسل های حب الحسین(ع)
این جا تکیه گاه سربند یا زهرا(س) است،
سرزمین عشق!
که وجب به وجبش به خاک می کشاند هر نفسی را
و به عرش می رساند تمام بندگی را!
و شرمسار از این غربت ،میزبان می شود میلیون ها عاشق را

این جا دار القرار شهدا و مهدی فاطمه(س) است…..

پ ن : لیلی نوشت (لیلا امامی)